“Inge schoot vol toen jij krachtig voor de rouwauto liep. “

Kan niet anders dan te beginnen met ‘lieve Marinka’,

Wil je bedanken voor de laatste eer aan mijn moeder en dat jij zo ongelooflijk dicht bij Inge en mij hebt gestaan. Je rust, geduld was hartverwarmend. Ik kijk terug op een mooi afscheid, zoals het zou moeten gaan en ook is gebeurd. Inge schoot enorm vol toen jij krachtig voor de rouwauto liep. Wij weten dat dit altijd zo wordt gedaan…..maar toch het voelde voor haar heel bijzonder.

En bedankt dat jij me toch ook die rust kon geven mijn kinderen en aanwezigen zelf te bedanken!

Ik heb zelfs samen met Inge, de volgende dag naar het gewezen graf van mijn ouders in Bennekom kunnen gaan en was enorm blij dat de zilverspar die ik na het overlijden van mijn vader heb geplant, na vele verzoeken nog steeds is blijven staan. Het is een reus geworden en de bloemen lagen beschut op die plaats (…)

Nogmaals dank, het kan bijna niet anders dan dat velen met mij dit ook zo voelen. Dankbaarheid!

Liefs Ellen